Ben de gönül çektim eskiden
yandı hayatım bu sevgiden.
Anladım ki bir aşka bedel,
gençliğimmiş elimden giden.

Önünde ben geldim de dize,
yâr olmadı bu kimse bize.
En nihayet düşüp can verdim,
gözündeki yeşil denize.

Sarmadımsa da belden,
geçmedim bu emelden.
Bir hazin maceradır,
onu aldılar elden.

Başkasına yâr oldu,
eller bahtiyar oldu.
Gönlüm hep baştan başa,
viran bir diyar oldu.

Mazi kalbimde bir yaradır,
bahtım saçlarımdan karadır.
Beni zaman zaman ağlatan,
işte bu hazin hatıradır.

Ne göğsünde uyuttu beni,
ne buseyle avuttu beni.
Geçti ardından uzun yıllar,
o kadın da unuttu beni.

İNCESAZ